Met hele grote stappen gaan we van de Middeleeuwen naar de zeventiende eeuw. De Gouden Eeuw. Nederland was een handelsland, veel mannen voeren uit op zee en de vrouwen leefden aan wal. De koophandel bracht welvaart met zich mee. In de groep vertel ik het verhaal van het Vrouwtje van Stavoren. Het was bijzonder om op te merken dat ook sommige Nederlandse deelneemsters het verhaal niet kenden. Het vrouwtje van Stavoren had de kapitein van haar schip gevraagd om het kostbaarste op aarde mee terug te brengen van zijn verre reizen. Hij bracht graan mee. Dat vond het vrouwtje geen goed idee en stortte het in de zee. Ze werd gewaarschuwd door een bedelaar, maar ze werd boos en wierp haar ring in zee en riep: “nooit zal ik deze ring terug zien, net zoals ik nooit mijn rijkdom zal verliezen” De vrouwe van Stavoren vond haar ring terug toen ze een vis wilde bereiden. De haven slibde dicht en het vrouwtje van Stavoren verloor al haar geld, haar huizen, haar schepen en haar macht.

We tekenen of schilderen een element uit het verhaal.